jestem pozbawiony wiary w niego

na szczęście

No boga raczej nie opiszę, gdyż na szczęście jestem pozbawiony wiary w niego.

estes pozbawiony wiary ? Czy po prostu nie wiesz ?

Najnwyczajniej wiary 

Przedstaw dowody na to że go nie ma.

A więc wierzysz w to że go nie ma.

pietruha: Albo wierzysz w to, że Bóg istnieje, albo nie...
prawda: Tak się tego nie rozwarstwia, ktoś ga wierzy lub w nie
pietruha: Nie ma dowodów na istnienie Boga i nie ma dowodów na jego nieistnienie. To tylko i wyłącznie kwestia wiary.
prawda: IMHO tak i nie ma dowodów na jego istnienie

Wiara w nie wierzenie w niego   

Tak się tego nie rozwarstwia, ktoś  ga wierzy lub w nie

Rozumiem że takie rozumowanie jest Ci potrzebne by Twój system wartości się
w pył nie rozsypał ? tongue.gif

nie wierzysz tworzysz tylko
kolejny dogmat.

ątpie by tak się stało, aczkolwiek najzwyzjniej się tak nie rozdrabnia, a przedewszystkim należy spojrzeć na to trochę inaczej.

dowodem może być własnie brak dowodów na jego istanienie
i się galopujemy

Jak i wymarzsz żydów z Egiptu.

ktos podważył wiarygodnośc bibli.

,niektóre opisywane tam zdarzenia to są
fakty.

Sorki.. będę patrzył na to jak ja iważam a nie jak ktos mi powie że należy.

Znaczy się, że faktycznie szli przez morze(czerwone), jednakże w tamtym czasie panowała przeogromna susza(od paru dziesięciu) lat, która spowodowała, ze można było przejść przez to morze

Ale czy ja mam zamiar Ci narzuciać Ci mój punkt widzenia 

a przedewszystkim należy spojrzeć na to trochę inaczej.

orientujecie się może czy obecnie można gdzieś dostać Biblię w orginale? nie "podrasowaną" wink.gif przez KK?

Zadnej suszy nie bylo, wiaty to spodowoaly, a pozatym gdyby byla susza to jak morze mialoby zalac rzymian ktorzy ch gonili wtedy.

No widzisz , a z innnych zrodel wyczytalem aporpo wiatru ze faktycznie tak bylo.

tak po prostu swiat wszechswiat sie nie zrobil sam z siebie

A katolicyzm jest fajny o tyle i cala biblia ze jest to religia dla prostych ludzi, uproszczone wszystko, do tego stopnia zeby dzieci se pokumaly.

W brzuchu ciężarnej kobiety pojawiły się bliźniaki, pierwszy zapytał drugiego:

- Wierzysz w życie po porodzie?
- Jasne! Coś w tym musi być Mnie się wydaje że My właśnie po to tu jesteśmy żeby przygotować się na to co będzie potem.
- Głupoty! Żadnego życia po porodzie nie ma Jakby miało wyglądać?
- No nie wiem, może będzie więcej światła, może będziemy biegać i jeść buzią?
- To przecież bez sensu! Biegać się nie da, a kto widział żeby jeść buzią? Przecież żywi nas pępowina!
- No ja nie wiem ale zobaczymy Mame, a Ona będzie się o nas troszczyć...
- Mama?! Ty wierzysz w Mame? Kto to według Ciebie jest?
- No przecież jest wokół nas... Dzięki Niej żyjemy, bez Niej niebyłoby nas.
- Nie wierze! Żadnej Mamy jeszcze nie widziałem czyli jej nie ma!
- Jak to? PRzecież jak jesteśmy cicho to możesz usłyszeć jak śpiewa albo głaszcze nasz świat i dlatego ja jednak wierze że prawdziwe życie zaczyna się po porodzie...

Tego poranka ktoś zapukał do mych drzwi. Kiedy je otworzyłem, ujrzałem zadbaną, ładnie ubraną parę ludzi. Mężczyzna odezwał się pierwszy:     

- Cześć! Ja jestem Jan, a to Maria.     
Maria: - Cześć! Przyszliśmy by zaprosić cię byś pocałowal z nami tylek Henryka.     
Ja: - Przepraszam?! O czym wy mówicie? Kim jest Henryk, i dlaczego miałbym chcieć całować jego tylek?     
Jan: - Jeśli pocałujesz Henryka w tylek, da ci on milion dolarów; a jeśli nie, spierze cię na kwaśne jabłko.     
Ja: - Co? Czy to jakieś wariackie rozruchy?     
Jan: - Henryk jest miliarderem i filantropem. Henryk zbudował to miasto. Henryk posiada je całe. On może zrobić wszystko co zechce, i chce ci akurat dać milion dolarów, ale nie może póki nie pocałujesz go w tylek.     
Ja: - To zupełnie bez sensu. Dlaczego...     
Maria: - Kim jesteś by podawać w wątpliwość dar Henryka? Nie chcesz miliona dolarow? Czy nie są one warte małego pocałunku w tylek?     
Ja: - No cóż, może, jeśli to prawda, ale...     
Jan: - A wiec chodź pocałować z nami tylek Henryka.     
Ja: - Czy czesto go całujecie?     
Maria: O tak, cały czas...     
Ja: - I dał wam już ten milion dolarów?     
Jan: - No cóż, nie, nie można dostać pieniędzy póki nie wyjedzie się z miasta.     
Ja: - A więc czemu jeszcze z niego nie wyjechaliście?     
Maria: - Nie możesz wyjechać póki Henryk ci nie pozwoli, bo inaczej on nie da ci pieniędzy i stłucze na kwaśne jabłko.     
Ja: - Czy znacie kogokolwiek kto pocałował Henryka w tylek, wyjechał z miasta i dostał milion dolarów?     
Jan: - Moja matka całowała Go w tylek całe lata. Rok temu wyjechała, i jestem pewien że dostała pieniądze.     
Ja: - Nie rozmawiałeś z nią od tamtej pory?     
Jan: - Oczywiście że nie, Henryk nie pozwala na to.     
Ja: - Dlaczego więc sądzicie że ktokolwiek dostaje pieniądze, skoro nigdy z nikim takim nie rozmawialiście?     
Maria: - No cóż, dostajesz troszkę przed wyjazdem. Może będzie to podwyżka, może wygrasz coś na loterii, może po prostu znajdziesz dwudziestaka na ulicy.     
Ja: - A co to ma wspólnego z Henrykiem?     
Jan: - Henryk ma pewne znajomości.     
Ja: - Przykro mi, ale pachnie mi to jakimś monstrualnym oszustwem.     
Jan: - Ale to przecież milion dolarów, czy możesz przepuścić taką szansę? Poza tym, pamiętaj że jeśli nie pocałujesz Henryka w tylek,zbije cię on na kwaśne jabłko.     
Ja: - Może jeśli bym mógł zobaczyć Henryka, pogadać z nim, uzyskać więcej bezpośrednich informacji...     
Maria: - Nikt nie widział Henryka, nikt z nim jeszcze nie rozmawiał.     
Ja: - A wiec jak całujecie go w tylek?     
Jan: - Czasem posyłamy po prostu całusa, myśląc o jego tylku. Czasem całujemy w tylek Karola, i on przekazuje to dalej.     
Ja: - Kim jest Karol?     
Maria: - Naszym przyjacielem. To on nauczył nas wszystkiego o całowaniu tylka Henryka. Wszystko co musieliśmy zrobić, to po prostu zaprosić go do nas kilka razy na obiad.     
Ja: - I tak po prostu uwierzyliście mu na słowo, kiedy powiedział że jest Henryk, że Henryk chce byście pocałowali go w tylek, i że zostaniecie za to wynagrodzeni?     
Jan: - O nie, Karol miał list który Henryk wysłał mu wiele lat temu, w którym wszystko zostało wyjaśnione. Tutaj jest jest jego kopia, sam ją zobacz.     

Jan podał mi kserokopię ręcznie zapisanej kartki, w której naglówku stało: "Z notatnika Karola". Było tam wypisanych jedenaście punktów.     

1. Pocałuj Henryka w tylek, a dostaniesz milion dolarow gdy opuścisz miasto.     
2. Używaj alkoholu z wstrzemięźliwością.     
3. Bij na kwaśne jabłko każdego kto jest inny od ciebie.     
4. Zdrowo jadaj.     
5. Henryk osobiście podyktował ten list.     
6. Księżyc jest zrobiony z zielonego sera.     
7. Wszystko co Henryk powiedział jest prawdą.     
8. Myj ręce po skorzystaniu z toalety.     
9. Nie pij.     
10. Jadaj swe parówki wyłącznie w bułkach, bez żadnych dodatków.     
11. Pocałuj Henryka w tylek, bo inaczej zbije cię on na kwaśne jabłko.     

Ja: - Ale to wygląda na pisane w notatniku Karola.     
Maria: - Henryk akurat nie miał papieru.     
Ja: - Mam wrażenie że gdybyśmy sprawdzili, okazałoby się to pismem Karola.     
Jan: - Oczywiście, ale to Henryk to podyktował.     
Ja: - Mówiliście przecież że nikt Henryka nie widział?     
Maria: - Teraz nie, ale wiele lat temu przemawiał on do niektórych ludzi.     
Ja: - Mówiliście że jest on filantropem. Co za filantrop bije ludzi na kwaśne jabłko tylko za to że są inni?     
Maria: - Tego chce Henryk, a ma on zawsze rację.     
Ja: - Skąd to wiecie?     
Maria: - Punkt 7 mówi że 'Wszystko co Henryk powiedział jest prawdą'.To mi wystarczy!     
Ja: - Może wasz przyjaciel Henryk po prostu zmyslił to wszystko?     
Jan: - Nie ma mowy! Punkt 5 mówi 'Henryk osobiście podyktował ten list'. Poza tym, punkt 2 mówi 'Używaj alkoholu z wstrzemięźliwością', punkt 4 'Zdrowo jadaj', i punkt 8 'Myj ręce po skorzystaniu z toalety'. Każdy wie że te stwierdzenia są prawdziwe, a więc i reszta taka musi być.     
Ja: - Ale punkt 9 stwierdza 'Nie pij', co nie pasuje zbytnio do punktu 2. Punkt 6 zaś mówi 'Księżyc jest zrobiony z zielonego sera', a to jest totalna bzdura.     
Jan: - Nie ma sprzeczności miedzy 9 i 2; 9 po prostu uściśla 2. A co do 6, to przecież nigdy nie byleś na Księżycu, a więc nie możesz wiedzieć na pewno.     
Ja: - Naukowcy udowodnili przecież że księżyc jest zrobiony ze skał...     
Maria: - Ale nie wiedzą czy przybyły one z Ziemi, czy z głębi kosmosu, więc równie dobrze może to być zielony ser.     
Ja: - Naprawdę nie jestem tu ekspertem, ale wydawało mi się że teoria iż Księżyc powstał z fragmentów Ziemi została obalona. Poza tym, niewiedza skąd skała przybyła nie czyni jej jeszcze zielonym serem.     
Jan: - Aha! Właśnie przyznałeś że naukowcy często się mylą, lecz my wiemy że Henryk zawsze ma rację!     
Ja: - My wiemy?     
Maria: - Oczywiście że tak, Punkt 5 przecież tak mówi.     
Ja: - Mówicie że Henryk zawsze ma rację ponieważ tak mówi list, a list jest prawdziwy ponieważ Henryk go podyktował, ponieważ tak mówi list.     
To okrężna logika, w niczym nie różniąca się od stwierdzenia: 'Henryk ma rację, ponieważ powiedział że ma rację'.     
Jan: - Wreszcie zaczynasz rozumieć! To takie radosne widzieć kogoś przybliżającego się do myśli Henryka.     
Ja: - Ale... eh, nieważne. A co z parówkami?     

Maria sie zarumienila. Jan mi zaś odpowiedział:     
- Parówki, w bułkach, bez dodatków. To po Henrykowemu. Każdy inny sposob jest zly.     
Ja: - A co jeśli nie mam bułki?     
Jan: - Nie ma bułki, nie ma parówki. Parówka bez bułki jest zła!     
Ja: - Bez przypraw? Bez musztardy?     

Maria zamarła porażona. Jan krzyknął: - Jak ci nie wstyd używać takich słów! Wszelkie dodatki są złe!     
Ja: - A więc wielki stos kiszonej kapusty z kawałeczkami parówek jest nie do przyjęcia?     

Maria zatkała sobie uszy palcami, mrucząc: - Nie słyszę tego, la la la, la la, la la la.     
Jan: - To obrzydliwe. Tylko jakiś potworny zboczeniec mógłby to jeść...     
Ja: - To dobrze! Ja jem to bardzo często.     

Maria omdlała. Jan zdążył ją pochwycić i wysyczał: - Jeślibym wiedział że jesteś jednym z tych,, nie marnowałbym swego czasu. Kiedy Henryk zbije cię na kwaśne jabłko, ja tam będę, licząc swe pieniądze i głośno się śmiejąc. Na razie jednak pocaluję Henryka w tylek za ciebie, ty bezbułkowy, parówkokrojący pożeraczu kapusty!     

Mówiąc to, pociągnął Marię do ich czekającego samochodu, i odjechal.